Yazar: Melodi DALGIN

İnsan yaş aldıkça daha çok düşüyormuş memleket derdinin peşine, onu fark ettim kendimde… Gelen her yeni yaş insana mutluluk getirdiği gibi bir burukluk da armağan edermiş… Neden mi? Çünkü hayat “Coğrafya kaderindir” cümlesini yeni yaşa kadar zaman zaman söyletiyor insana… Memleket telaşesinden insan yorulduğunu dahi anlamıyor. Seçime sayılı günler kaldı. Birçok partiden onlarca aday var. Çoğumuz görüyoruz; yorulsa da yorulmadan çalışıyorlar. Çalışacaklar! Çalışmalılar! Çalışmalılar ki doğduğu coğrafyanın kaderini daha da güzelleştirebilsin. Her parti kendinden çok emin. İktidar olma hırsı ile zaman zaman milli ve dini değerler göz ardı bile ediliyor!…

Seçim yaklaşıyor ve deprem gündemi ikinci plana düşmüş gibi, üzülerek söylüyorum. Yitirdiğimiz 50 bine yakın insanın kırkı daha yeni çıkmışken siyasetçilerin bazıları çoktan normalleşmiş. Normalleşmek şu an için anormal; çünkü hâlâ enkaz var. Ve o enkazda cansız bedenler… Yağmur yağıyor, sel oluyor ve o cenazeler ıslanıyor. Deprem bölgesinde devam eden yoğun yağışlar sel afetini de beraberinde getirdi. Sanki yanan yüreklere su serpsin diye de öyle olmadı işte! Yine yanlış yerlere yapılan binalar depremden değil bu kez selden zarar gördü. Dere yatağına yapılan kavşaklar, yollar, binalar! Şehir plancıları mı dinlenmedi, yoksa…

Acının üzerinden bir ay geçti… Saatler geçti, haftalar geçti ama enkazda sevdiğinden hatıra arayanın umudu geçmedi… Bir ay su gibi korkuyla dolu dolu geçti de içilen su bile boğazda düğümlendi… Kimse mutlu olamıyor, gülse bile hep buruk. Gündem sadece deprem! Zaten deprem olmalı… Deprem etkisi yaratacak siyasi gelişmeler olsa bile ülkenin meşgul olması gereken binlerce enkaz, ölü ve kaygılı bir gelecek inşası var… ‘Kaygılı bir gelecek inşası’… Böyle kaygılı yazmamın sebebi ise şu: Türkiye’nin depremi kabul etmesiyle yüzleşmesinin hep ağır oluşu… Asrın felaketinde binlerce insanımız hâlâ yaşıyor olabilirdi, asıl işlerini…

‘Adıyaman, yolu yaman’ türküsünü duyurmak istiyorum âlem-i cihana! “Yaman olur insanı” der kimisi… İyi anlamda yaman olabilecek binlerce insan öldü Adıyaman’da. 6 bin 13… Söylemesi, yazması gayet normal geliyor ama Adıyaman’da yıkılan her binadan birçok insan sağ çıkmadı demek. Hayatta kalanlar da ilk günlerde seslerini duyurabilmek için her saat videolar çektiler. Enkazın başında günlerce cenaze bekleyen insandan nasıl özür dileyebiliriz ki? Kurtarılmaktan vazgeçmiş, cenaze başı bekleyen insandan bahsediyorum. Bir de helallik alacağız! Eşi benzeri görülmemiş yıkımların arasında gezen o kıpkırmızı, o masmavi balonları bile ölüm kokuttuk biz… Çocuklarınızın başını okşayabileceğiniz…

Deprem ülkesi olan Türkiye’de yaşayan her vatandaş, ödediği deprem vergisinin nereye gittiğini elbette ki sorar ve sorgular. Yakın geçmişte yaşanan bir depremde yapılan açıklamaları hatırlatacağım öncelikle size… Van Depremi… 2011 yılında meydana gelen depremde 644 vatandaşımızı kaybetmiştik ve oradan da Mersin’e yerleşen yüzlerce kişi olmuştu hatırlarsanız. Dönemin Maliye Bakanı Mehmet Şimşek, deprem bölgesinde yaptığı açıklamalarda, toplanan paraların (deprem vergilerinin) duble yollara, havalimanlarına, sağlık harcamalarına kullanıldığını söylemişti. Duble yollar, havalimanları… Cana karşılık betona yatırım anlayacağınız. Yıl 2023, Kahramanmaraş ve Hatay’da yaşanan depremlerde 43 binin üzerinde insanımız öldü ve yüzbinlerce insanımız evsiz…

Affın kötüsü olur muydu ki hiç? Ya da zararlısı ve istenmeyeni? On binlerce insana mezar olan binalar için geçmişte çıkarılan imar affı, verilen imar izinleri felakete yol açtı. Hangi partili belediyeler olursa olsun iş kendi kasalarını doldurmaya gelince nasıl da her yeri imara açtılar, koca koca binalar diktiler ama! “Eşit yaşam, insanca, güvenli yaşam… İnsan canı maldan bu kadar mı değersiz?” diye nutuk atanların da ellerinde on binlerce insanın kanı var, önce bu biline! Para nelere kadir… Çoğu para kazanmaya başladığında insanlığını kaybediyor, onu biliyoruz da, depremde hayatını kaybeden yakını…

Depreme dayanıklı dedikleri, kaliteli birer mezar oldu binlerce insana yine… Biz hayattayız şükür ki bu yazıyı yazabiliyorum siz okurlara. Hasar, bahsedilenden ve görünenden daha da ağır. Depremin etkilendiği kentler baştan aşağı yeniden dizayn edilmeli. O kadar ağır cümleler kurmak istiyor ki insan! Birileri zamanında cebini doldurdu, bu binaların yapımına izin verdi, binlerce insan ise zar zor biriktirip aldığı evlerinden sağ salim çıkamadı. Ağlamaktan biçare olduk; çünkü çaresiziz! Çare, zamanında bulunmuş söylenmiş ama dinleyen kim! Nerede bu yapıların bu mezarların müteahhitleri? Yaşıyorlar! Pişkin gibi de “Bana binayı soramazsınız” diyor utanmazlar! Hatay…

Mayısı dört gözle bekleyen bir ülke, sandığa ilk kez gidecek olan milyonlar. Genç nüfus yoğunluğumuz dünyaca takdir edilirken, şu günlerde seçimin mayısta olma ihtimali ve yaklaşık 1 milyon gencin tam 18’ini doldurmamış olmasından dolayı sandık heyecanının yarım kalacağı da konuşuluyor. 7 milyona yakın genç seçmen ama 1 milyonunun gidememe ihtimali… Sandığa küstürülen seçmene değinmedim bile… Ülkemizde siyasetçiler kendi çıkarları için ne de güzel kılıflar buluyorlar ama. Bir bakıyoruz seçim barajı düşmüş, bir bakıyoruz seçim erkene alınabilir. Anayasa kurallarına göre hareket edilmeli diye kendini parçalayan siyaset uzmanları bugünlerde seçimin mayısta olması…

Siz önce beslediğiniz piyonları verin bize! İsveç’edir sözümüz, evet! Haddini bilmek ile bilir gibi gözüküp de aşmak nasıl bir kokuşmuşluktur? Sev ya da sevme, sen bir ülkenin milli değerlerine saygı duymak ZO-RUN-DA-SIN! Saygı koşul şart dinlemez, duyulur! Zorla sevemezsin ama zorla saygı duyacaksın. Türkiye’nin o kadar düşmanı, dost gibi görünen çıkarcı sözde dost ülkeleri var ki… Biz neden herhangi bir provokasyon yapmıyoruz? Suriye ile geçmişte yaşananlar ortadayken biz neden liderini ya da kendisinden olanlara bürokrasiyi aşan bir davranışta bulunmuyoruz? Çünkü gerekeni siyasiler ve devlet erkânı söyler, değil mi? Erdoğan’ın bir…