HİKÂYECİ VE ROMANCI KİMLİĞİYLE ŞİİRE KAPI ARALAYANLAR
Yıllar önce, müzik öğretmenimiz kulaklarımdan hâlâ silinmeyen bir ödev vermişti. Herkes bir şiir besteleyecekti. Dillerden düşmeyen o kadar şiir dururken benim seçtiğim şiir, ünlü bir şaire ait değil, Türk edebiyatının en önemli hikâyecilerinden birine aitti, Sait Faik’e. “Kıyıma tuz getiren rüzgârı,/ balıkların yüzdüğünü duyarım./ Duyarım yosunların konuştuğunu,/ midyelerin ağladığını./ Aşkın bir kanadı var, kırmızıdır/ deniz kan akar, bir kanadı var,/ zehir yeşili.” Sınıftaki en güzel bestelerden biri seçilen şarkımı, İstanbul’a, Burgazada’ya Sait Faik’in evini görmeye gittiğimde sanki o, bir yerlerden bana “Yazmasam deli olacaktım.” diye seslenecekmiş hissiyle mırıldanmıştım. Gün batımına…
Devamını Oku