Yazar: Melek Deniz ÖZDEMİR

Tamamen senin gibi düşünüyordu ve güvenli bir edayla konuşuyordu. Uyuduğunda çekirgeler gibi binalardan düşen kadınlar görüyordu. Ruhları üzerine kâğıt oynayan erkekler ve felaketten habersiz evcilik oynamaya devam eden çocuklar…   Ona sordum: “Daha önce folklorla ilgili bir şey okudun mu?”   Orta parmağını havaya kaldırıp yanımdan gitti.   Tamamen senin gibi düşünüyordu ve güvenli bir edayla konuşuyordu. Şiir yazarken; unutmaya çalıştığı sokaklarda bir çocuk olarak görüyordu gölgesini. Sokaklar ise kovalıyordu onu tıpkı kimliğinin kovaladığı gibi.   Seslendi ona:   “Beni de götür, hazirana beni de götür. Eğer Güney’e gidersen ya…

Geçmezdi evimizin önünden kâbuslar otobüsünden başkası Hafızamızda sadece bir trenin düdüğü vardı. Bazen toplatıp götürürdü erkek çocuklarımızı bazen de sömürgecileri getirirdi beraberinde! Düdüğü kurbanların sessizliğiydi dumanı ise tarihleri! Sadece bir gemi demirledi denizimizde sömürgecileri getirdi bize kaçarken de kurbanları götürdü beraberinde!   Korktuğumuz geldi fakat gelmedi beklediğimiz!   | ŞİİR: NAJWAN DERWİŞ ÇEVİRİ: MELEK DENİZ ÖZDEMİR |