Yazar: İpek BAYRAKTAROĞLU

“Colin’in aşkı gökyüzünden düşen bir yıldırım gibi değildi. Bir gülücük, bir sözcük, hınzır bir gülüş ile başlamıştı.” – Julia Quinn, ‘Rüyalar Gerçek Olsa’ Arayışlar… Hepimiz günlük hayatın içinde bu kelime ile sıkça karşılaşıyoruz. Kimisi sadece popüler bir söylem olduğu için kimisi de gerçekten ruhu bunu istediği için bazı arayışların peşine düşüyor ama arayışların dikenli bahçelerinde gezmeye ya da pas tutmuş kilitlerini açmaya kimse gerçekten cesaret edemiyor; çünkü aradığımız şeyin içinde kendimizi bulmaktan korkuyoruz, kendimizle yüzleşmekten, derinlere inmekten… Efesli filozof Heraklitos’un “Kendimi aradım” sözü tam da bu arayış derinliklerini hatırlatır bize.…

Devamını Oku

“Vitali, gündüzlerin tüm izlerini sildiği; gecelerin ise onu tüm gizemiyle ve karanlığıyla tam içine aldığı bir adamdı. Bedeni sanki tanrıların ilahi suyuyla karıştırılarak yontulmuş kusursuz bir heykeli andırıyordu. Her zaman dimdik durmasına rağmen bu heykelin başından aşağıya doğru indikçe sadece dikkatle bakan gözlerin tanık olabileceği kıvrımlara sahip olduğunu görebiliyordunuz. Geceden daha kara saçları, yüzünün tam ortasında açılmayı bekleyen küçük bir tomurcuğu andıran burnu ve o bembeyaz yüzü; bir yaşam kadar beyaz ya da bir ölüm kadar beyaz olan o güzel yüzü… Vitali teninin beyazlığını daha da ortaya çıkaracak renkte gömlekler…

Devamını Oku

“Yaşadığı gibi öldü; daima çoğunluğun iyiliği için çalışarak ve son anına kadar, onu ilk tanıdığım günde olduğu gibi, ejderha çiçeği geçiren küçük bir çocuğa elini uzatmaya istekli kalarak…” – Joanne Kathleen Rowling, ‘Harry Potter ve Ölüm Yadigârları’ Hayatı; küçük ama bana güç veren umutları içinde biriktirdiğim bir kumbara olarak görürüm hep. Karanlık, ışığımızı ele geçirmeye çalıştığında, geleceğin içinde sakladığı güzel günlerin gelişine karşı inancımız tükenmeye başladığında, ruhu çürümeye başlamış insanların o katlanılamaz kokuları burnumuza kadar geldiğinde bu umutları kumbaramdan çıkarmaya başlarım ve varoluşumun kurtuluşunun önüne çıkan her zorluğa karşı bu…

Devamını Oku

“Birçok insan hâlâ Hogwarts mektubunun gelmediğini söylüyor. Hayır, Hogwarts’a gittin. Hep birlikte oradaydık. Tabi bunların hepsi kafanın içinde oldu ama bu neden gerçek olmadığı anlamına gelsin ki?” – Joanne Kathleen Rowling Kendi bunaltıcı dünyamızdan kaçmak yahut farklı esen bir rüzgârla nefes almak istediğimiz anlarda misafirleri olduğumuz dizi ve film evrenleri çok uzun zamandır hikâye ve özgün senaryo sıkıntısı çekmekte. İzlediğimiz her yeni yapım; ya başka bir yapımın izini taşımakta ya da bilindik bir hikâyenin farklı bir dildeki haliyle karşımıza çıkmakta. Ben, bu yeni ve keşfedilmemiş hikâye yokluğunu insanların donmuş ve…

Devamını Oku

“Kalbim seni ilk gördüğüm andan beri sana ait; ruhumu ve kalbimi senin ellerine teslim ettim, onların orada güvende olduklarını biliyorum.” – Diana Gabaldon, ‘Yabancı’ Bazı zamanlar olur ki kendimizi kısır bir döngünün içinde sıkışıp kalmış gibi hissederiz, yeni bir güne uyanırız ama gün gözümüze de kalbimize de yeni bir gün gibi görünmez. Hayatımızda birçok insan vardır ama hepsi de bize çok uzak, çok yabancıdır. Sonra bir an gelir ve o an bize büyük bir kırılma noktası yaratır. Bu kırılma; bir insandan da gelebilir bize, bir hikâyeden de, hatta bakıp kaldığımız…

Devamını Oku

“Duvarı yıkmaya gücüm yetmiyorsa kendimi parçalayacak değilim elbette ama önümde duvar var diye de boyun eğmeyi kabullenemem.” – Fyodor Dostoyevski, ‘Yer Altından Notlar’ Kendimizle yüzleşmenin o derin ve sancılarla dolu korkusu… Bu korkunun üstüne gidebilmek, korkuların bertaraf edildiği yerde kendimizi, kendi benliğini bulabilmek çok azımızın başarabildiği, hatta cesaret edebildiği bir duygudur. Çünkü çoğumuz; karanlıklarımızla, siyahlarımızla, yer altında sakladıklarımızla ya da yaşamımızın tavan arasına saklayıp sıkı sıkı kilitlediklerimizle, en şeffaf halimizle yüzleşmek yerine onları yok saymayı yeğleriz… 2023 yılını karşıladığımız geceden bir gece önce ‘Kemikler ve Her Şey’ filmini izledim, film…

Devamını Oku