KARLARIN AK ÖRTÜSÜ ALTINDA YATANLAR
Her gün yaptığım gibi gecenin belli bir vaktinde bahçeye bakan odamın kapısını açıp toprağa bir karış yükseklikteki balkonuma çıkar, etrafa bakınırım. Dün gece balkon ışığını yakıp kapıyı açtığımda bir misafirimizin olduğunu gördüm. Genç bir kirpi, zarif burnunu uzatıp kıpırtısız karşımda duruyordu. Işığın onu tedirgin ettiğini anlayıp kapıyı kapatıp ışığı söndürdüm. Kirpilerin yalnız yaşadığını öğrendim daha sonra. Kirpiler, annesi tarafından doğumundan kısa bir süre sonra yavru başlarına bırakılırmış Yalnız yaşamak, kimseye güvenmeden yaslanmadan hayatta kalabilmek nasıl bir şeydir, bilmiyorum. Haziran günlerini yaşadığımız şu günlerde Gezi Direnişi’nin 7’nci yıldönümünü, ölürken katillerinden başka…
Devamını Oku