GÖK, YÜZÜMÜZÜ GÖRMEK İSTER
Gökyüzüne boş mu bakarsın, yoksa yüzün hep göğe mi dönüktür? Sonsuz bir maviliğin yerine siyaha çalan bir lacivert geçer zaman dilimine. Kimi maviye hapseder sırrını, kimi güneş gibi yakmasını ister acılarını. Son kez yansın da kül olsun diye… Tek bir tanecik kalmasın diye… Gündemin karmaşası yeterince ruhu bunaltmışken insan kendi gündemine dönmek ister bazen. Evet, yaşanan her afet çoğumuzu yıkıyor, yakıyor, çoğumuza gözyaşı akıtıyor. Hatta sabahlara kadar yatırmıyor. O kadar can sıkıcı hadiseler oluyor ki insan kendi kederini rafa kaldırıyor. Ya da bu can sıkıntısı ile baş etmek için, kendi…
Devamını Oku