‘KIZIMIN ÇIĞLIĞINI DUYUYORUM; AMA HİÇBİR ŞEY YAPAMIYORUM’
Elim kolum kırıldı derler ya, aynen öyleyim! Bir anne, yüzünde maskesi, gözünde hayatın acı yükü, ağlıyor, haykırıyor: “Kapı çalındı, açmamla yüzüme yumruğu yemem bir oldu, beni omuzladı kapının dışına fırlattı, kapıyı kapadı. Kızımı darp etmeye başladı. Kızımın çığlığını duyuyorum; ama hiçbir şey yapamıyorum.” Sicim gibi gözyaşlarım filan akmıyor. Kanım dondu. Hemen kızım geldi aklıma. Ne yapardım? Yahu ne yapardım? Çıldırırdım, aklımı kaybederdim, saçımı başımı yolup, o kapılara saldırıp ardına yavruma ulaşmaya çalışırdım. Ulaşamamış bu anne! Ulaşılmıyor, evet; ulaşamıyoruz, ulaşamıyorlar bize! Nereye ulaşacağız? Kime? Kimlere? Ulaşma esnasında çocuklarımızı ne yapacağız? Hatta…
Devamını Oku