Kategori: TOPLUM

İpek gibi saçlarını iki bölüklü taramışlar. İki küçük topuz başının iki yanında, iki pembe tokayla. Ayakları çıplak. Ayakları güçsüz gibi, boşlukta sallanır gibi. Çiçekli pijaması dizlerine kadar sıyrılmış. Yüzünü göremiyoruz, babasının göğsüne dayalı. Kolları güçsüz mü, yoksa bol mu gelmiş kabanı? Bir yıkımdan kurtulup bir yıkıma ilk adımlarını atan Ayda’nın ve babasının fotoğrafıdır anlattığım. Yıkımın fotoğrafıdır. Depremin fotoğrafıdır. “Mucize bebek” dediler Ayda’ya… “Deprem sonrası yıkılan evin enkazından 91 saat sonra kurtulan mucize bebek” dediler. İnandık bir an mucizelere. Yetim ve öksüz çocuklar da inanır mı mucizelere? Kaza kurşunuyla değil, trafik…

“Fransız mallarını boykot edelim” deyince Reis, bir boykot çağrısıdır, bir boykot heyecanıdır başladı sosyal medyada. Evvela listeler yayınlandı. Otomobilde şu marka… Benzinde şu firma… Kozmetik ve güzellik ürünlerinde şu marka… Deri çantada şu marka… Elbisede şu marka… Süt ve yoğurtta şu marka… Tavada bu, tencerede şu marka… Spor giyimde bu, sigortada şu marka… * * * Listeyi inceledim. Araba alacak durumum yok, bir çizgi çektim ona. Arabam olmadığına göre benzin almaya da gerek yok, bir çizgi de ona. Kozmetik ve güzellik ürününe zaten gücüm yetmez. Hem bizim kozmetikten anladığımız; sabunda…

Hocaefendi, 4 kızın sokakta bira içtiğini görünce şaşırdığını söyledi. Ben de şaşırdım. 4 kızın Türkiye gibi Müslüman bir ülkede, üstelik bugünlerde sokak ortasında bira içecek cesareti, cüreti bulmasına şaşırdım. İnanamadım. Gözümle görsem zor inanırdım. Olacak şey mi bu? * * * Hocafendi’yi takip eder, izlerim. Türkiye gibidir o da, Türk halkı gibidir. Şaşırdığı şeylerle şaşırmadığı, kanıksadığı, alıştığı, giderek kültür haline getirdiği şeyler benzer bizim şaşırdıklarımıza, şaşırmadıklarımıza. Diyelim örnekteki 4 kız sokakta değil de bir kuytu barda içiyor olsun, Hocaefendi de şaşırır, biz de şaşırırız. O kızlar ana babalarıyla birlikte içse…

Örnek bir insan, hayvansever yaşamıyla canlımerkezci etik sahibi, usta bir gazeteci, ahlaklı bir aydın, iyi bir aile babası, sempatik bir kişilik, yardımsever bir şahsiyet olarak bilinen Bekir Coşkun’un ölüm haberini aldığımda, elimde Eric Hoffer’in ‘Kesin İnançlılar’ kitabı vardı ve kitabın son saylarını okumakla meşguldüm. Bekir Coşkun, bazıları için korkulacak bir muhalif, bazıları için kıskanılacak bir gazeteci, bazıları için örnek bir çalışma arkadaşıydı. Ülkemizdeki demokrasi ve laik cumhuriyet sevdalısı milyonlarca insan için Bekir Coşkun; aile üyelerinden birisiydi. Onu, bazılarımız babası gibi, bazılarımız kardeşi gibi, bazılarımız ise çocuğu gibi sevmişti. Bekir Coşkun’un…