Kategori: POLİTİKA

Kaliforniya Rancho Santa Fe’de lüks bir malikânede 39 kişi ölü bulundu; bu, bir toplu intihardı. Hepsi eski bir üniversite profesörü Marshall Herff Applewhite tarafından kurulan ve ‘Cennetin Kapısı’ olarak adlandırılan kapalı bir tarikatın üyesiydi. Bütün cesetler; ayaklarında siyah Nike ayakkabılar ve yüzlerinde mor peçelerle yerde düzgün bir şekilde uzanıyordu. ‘Do’ takma ismiyle de bilinen, iki yıl akıl hastanesinde yatmış emekli bir profesör olan Marshall H. Applewhite, kendisinin Hz. İsa’nın yeryüzüne tekrar gelmiş hali olduğunu iddia ediyordu. Tarikat üyeleri isteyerek ve huzur içinde ölmüştü. O sıralarda gökyüzünde net bir şekilde görülebilen…

Devamını Oku

Bugün, 5 Aralık; Türkiye’de kadınlara seçme ve seçilme hakkının verilmesinin yıldönümü. Paylaşımlardaki bir eksik anlaşılmayı düzeltmek isterim. Türkiye’de kadına seçme ve seçilme hakkı ansızın ve bir gecede verilmiş bir hak değildir. Bir sürecin ve mücadelenin sonucudur. Toplumun bu değişime hazırlanması uzun süreler almıştır. 1923 yılında mecliste ilk öneri verildiğinde önerge sahiplerinin kürsüde bile konuşmasına tahammül edilemezken 11 yıl sonra meclis bu kararı oybirliği ile kabul edecek duruma gelmiştir. Bu değişimin ardında yatan liderliğin adı Atatürk’tür. Ancak bu kararı uygulamaya koyarken yıllarca yaptıkları hak mücadelesi ile kadınlar ve kadın örgütleri bu…

Devamını Oku

İpek gibi saçlarını iki bölüklü taramışlar. İki küçük topuz başının iki yanında, iki pembe tokayla. Ayakları çıplak. Ayakları güçsüz gibi, boşlukta sallanır gibi. Çiçekli pijaması dizlerine kadar sıyrılmış. Yüzünü göremiyoruz, babasının göğsüne dayalı. Kolları güçsüz mü, yoksa bol mu gelmiş kabanı? Bir yıkımdan kurtulup bir yıkıma ilk adımlarını atan Ayda’nın ve babasının fotoğrafıdır anlattığım. Yıkımın fotoğrafıdır. Depremin fotoğrafıdır. “Mucize bebek” dediler Ayda’ya… “Deprem sonrası yıkılan evin enkazından 91 saat sonra kurtulan mucize bebek” dediler. İnandık bir an mucizelere. Yetim ve öksüz çocuklar da inanır mı mucizelere? Kaza kurşunuyla değil, trafik…

Devamını Oku

“Fransız mallarını boykot edelim” deyince Reis, bir boykot çağrısıdır, bir boykot heyecanıdır başladı sosyal medyada. Evvela listeler yayınlandı. Otomobilde şu marka… Benzinde şu firma… Kozmetik ve güzellik ürünlerinde şu marka… Deri çantada şu marka… Elbisede şu marka… Süt ve yoğurtta şu marka… Tavada bu, tencerede şu marka… Spor giyimde bu, sigortada şu marka… * * * Listeyi inceledim. Araba alacak durumum yok, bir çizgi çektim ona. Arabam olmadığına göre benzin almaya da gerek yok, bir çizgi de ona. Kozmetik ve güzellik ürününe zaten gücüm yetmez. Hem bizim kozmetikten anladığımız; sabunda…

Devamını Oku

Hocaefendi, 4 kızın sokakta bira içtiğini görünce şaşırdığını söyledi. Ben de şaşırdım. 4 kızın Türkiye gibi Müslüman bir ülkede, üstelik bugünlerde sokak ortasında bira içecek cesareti, cüreti bulmasına şaşırdım. İnanamadım. Gözümle görsem zor inanırdım. Olacak şey mi bu? * * * Hocafendi’yi takip eder, izlerim. Türkiye gibidir o da, Türk halkı gibidir. Şaşırdığı şeylerle şaşırmadığı, kanıksadığı, alıştığı, giderek kültür haline getirdiği şeyler benzer bizim şaşırdıklarımıza, şaşırmadıklarımıza. Diyelim örnekteki 4 kız sokakta değil de bir kuytu barda içiyor olsun, Hocaefendi de şaşırır, biz de şaşırırız. O kızlar ana babalarıyla birlikte içse…

Devamını Oku

Örnek bir insan, hayvansever yaşamıyla canlımerkezci etik sahibi, usta bir gazeteci, ahlaklı bir aydın, iyi bir aile babası, sempatik bir kişilik, yardımsever bir şahsiyet olarak bilinen Bekir Coşkun’un ölüm haberini aldığımda, elimde Eric Hoffer’in ‘Kesin İnançlılar’ kitabı vardı ve kitabın son saylarını okumakla meşguldüm. Bekir Coşkun, bazıları için korkulacak bir muhalif, bazıları için kıskanılacak bir gazeteci, bazıları için örnek bir çalışma arkadaşıydı. Ülkemizdeki demokrasi ve laik cumhuriyet sevdalısı milyonlarca insan için Bekir Coşkun; aile üyelerinden birisiydi. Onu, bazılarımız babası gibi, bazılarımız kardeşi gibi, bazılarımız ise çocuğu gibi sevmişti. Bekir Coşkun’un…

Devamını Oku