Kategori: ŞİİR

Kurşun kalemle karaladığım gökyüzünün altında oturuyorum. maviye sesleniyorum, “sarılarını da al gel birlikte boyayalım güneşimizi” ah çocukluğum.. balkon demirlerinde asılı kalmış özgürlüğüm.. uzakları tarıyor gözlerim.. ayrılışlar… bir yerlerden el eder gibi içinde annem, babam, kardeşim… asfalt kokan caddelere bakan bahçeler.. ağaçların turuncu yeşil özgürlüğü.. dut ağacı gölgesinde bir salıncak.. hava ıslak sıcak.. uzayan sofra başı sohbetleri.. kahkahalar takılıyor uçurtmamın kuyruğuna.. ürkek bir kadın etekleri uçuşarak suskunlaşıyor bir anda.. anlara takılıyorum.. ve ezgiler.. her sokakta başka bir plak çalıyor. Her plakta bir zaman çalıyor. uzun yol otobüsünün toz kokan perdelerine dayanmış,…

Devamını Oku

Y a l n ı z l ı k bir limandır sığınacak. Sığınacak bir limandır y a l n ı z l ı k… Kaçakları aramaya limanlara koşun, heyy!.. Paslı gönüller eğreti ilişkilere tutunmuş.. Acemi duygular unutulmuş.. Mecalsiz salınmalarla silik birer renk olup birbiri içinde.. yokluklarını kutsamış yıldızlar nemli bir duvarın çürük kokusuna asılı kalmış bir fotoğraf.. unutulmaları toz içinde.. lime lime hayatların can çekişi.. ha koptu ha kopacak bir yitişin rüzgârına güzelleme.. oysa fırtına patlamış çoktan, dalgalar kalanları topluyor kıyılardan.. “bir varmış bir yokmuş” diye başlamıştı masallar, birden kayboldu…

Devamını Oku

Örtüyü kaldırsan uykudan içimizdeki gemiler yıkılır o yüzden mesafeliyim rüyalarıma. Bak, şehir sustu bu saatlerde. Şehir susar mı gecelerde iktidar peşindeyken? durmadan gider kendine.. durmadan bir yerlere. Sarı beyaz ışıklar titreşir şimdi camlarda pencere önünde bir görünüp kaybolan karartılar… Sokakları adımlayan yalnız adamlar arabesk sarhoşluğunda şarkılar.. her çocuk evinde midir bu akşam? Sıcak bir duvar bulmuş mudur kartonları yatak yapanlar? Çok gülünmüş bir akşam masasının kahkahalarından kalan artıklar gecenin bu saatinde doyurur mu yalnızları? En çok da sıcak bir çayın kokusu bardakta şıkırdayan kaşığın şekerine doyması… Bunu mu özler sokak…

Devamını Oku

“Kendimle uğraşmaktan yoruldum” dedi duygularımın ardı arkası kesilmeyen fırtınalarından… güz gelmiş, baharı kaçırmışım dün geçmiş bugünde kaybolmuşum nerde durmalıyım tutamaklarım çiçekli bir perdenin ardında gizlenmiş sisli bakışlarda savrulan bir ömür.. kullanılmadan sararan sandık çeyizleri gibi elma kokulu.. bir özgürlük türküsüyle dağıttın düşlerimi.. ne peşinde olduğum sevgileri unuttum aslında ne duygularımın aksak seslerini… hep bitişlerin peşinde koşmaktan incindim belki.. kimseye ceza kesmek değil haddim kendimde kayboldum, kendime küstüm aldanışlarım bir kıyı boyu gezintisi kadar sakin.. yanışlarımın ince ince acıtması tenimi.. öylesi.. çelişki, geceyle gündüz kadar iç içe ve dışında.. inanmaya ihtiyacım……

Devamını Oku

Soma’nın acısına K’lı şiir… Kömür karası karanlıkta, kıyamet koptu kopacaktı. Korku, kuytulardan kalkıp kulakları kanatırcasına kusuyordu kinini. Kimsesiz kalmak, kendini kaybedene kadar koşturmak… Kara kutusu karanlığın kör köşede kayıttaydı. Kurtuluş, kurutuluşa kayıyordu. Kömür kayaları kafayla kazılmaz ki… Kahrolası “K” kalksaydı kömürden kalırdı kainata kocaman Ö M Ü R.

Devamını Oku

Gece sonuna kadar gece Orospuların eve yorgun döndüğü Yanıldığımız o bilmece Onlar ve ben O gece geçtik hüzün duvarını Kuş kokar orospuların kasıkları Hüzün bir kurşunu geçerdi Koca Fırat deşti bağrımı Bir endişe sarmış tedirgin tellerde Çocuklar için doğmamış anacıkları Karanlık bu çevirebilirsin her dile Ne kadar da uzakmış ellerim Eriyen ömrümle birlikte İnsanlar Canım insanlar Sevmek demek direnmektir Sevmek gülmektir Ağlamaktır anlaşmaktır Sevmek demek Birlikte büyümektir Bize tanrıyı anlattılar Tanrı bizi bilmez Bizi hiç tanrıya mı anlattılar Yüzünü eğme yavrum Beni uğurla Kent kırgını Sevda kuşanığıyım Kapıları kapama

Devamını Oku

Hissederek yaşayacaksın her anını Yüreğini acıtacak soğukta titreyen yavru bir kedi Kendini canlılar âleminde bütünün bir parçası hissedeceksin O bedenin kanserli hücresi olmayacaksın kibrinle Aşk ile sarılacaksın evrensel uyuma Kibrin yenemeyecek insanlığını Saltanat hayal etmeyeceksin insanların acısı pahasına Yüreğinde ta derinlerden çıkarıp hissedeceksin insanlığını Bir köpek kadar merhametin olacak, bir kedi kadar masumiyetin Bir kuş gibi neşe içerisinde hayat vereceksin etrafına Karınca gibi çalışkan olacaksın, yardımlaşacaksın Yükün ağır olsa da sevgi dolu yüreğinle hafifleteceksin yükünü Can vereceksin yaşama, etrafına huzur verecek varlığın İnsanlığının bedeli bir gül bahçesi gibi saracak seni…

Devamını Oku

Kimseyi ilgilendirmeyen mutsuzluklar yaşıyorum. “ S a r   y a r a m ı ! ” diyebileceğim bir yaram yok diye, kızmadım yara bantlarına. Mutsuzum ancak yok bir bağlacı “ ç ü n k ü ” ile başlayan. Böyle sıradan, kendi halinde düşen suratım, herkesin bildiği gözyaşlarım. Yanından geçerken yüzüme bakmayan simitçi çocuğa da kızabilirim, en son gelen otobüs benimki diye de. Çokça huysuz yanlarımı okşamaktayım, şımartmaktayım hüznümü. İnadım inat mutsuzluğa makyaj yapmaktayım, renklendirmekteyim yüzümü. “Kim o?” diyen kimse olmadı çaldığım kapılarda. Bu kadar alışılmış. Bilindik. Yüreğim açık! Bu yüzden…

Devamını Oku