KUL KURTULUŞU KAÇIRTMAMALI KENDİNDEN
-İSTANBUL-
Soma’nın acısına K’lı şiir…
Kömür karası karanlıkta,
kıyamet koptu kopacaktı.
Korku,
kuytulardan kalkıp
kulakları kanatırcasına kusuyordu kinini.
Kimsesiz kalmak,
kendini kaybedene kadar koşturmak…
Kara kutusu karanlığın
kör köşede kayıttaydı.
Kurtuluş, kurutuluşa kayıyordu.
Kömür kayaları kafayla kazılmaz ki…
Kahrolası “K” kalksaydı kömürden
kalırdı kainata kocaman Ö M Ü R.
Bu yazıya yorum yapamıyorsanızlütfen Facebook hesabınıza giriş yapınız
