ŞİİR 

KUL KURTULUŞU KAÇIRTMAMALI KENDİNDEN

Soma’nın acısına K’lı şiir…

Kömür karası karanlıkta,

kıyamet koptu kopacaktı.

Korku,

kuytulardan kalkıp

kulakları kanatırcasına kusuyordu kinini.

Kimsesiz kalmak,

kendini kaybedene kadar koşturmak…

Kara kutusu karanlığın

kör köşede kayıttaydı.

Kurtuluş, kurutuluşa kayıyordu.

Kömür kayaları kafayla kazılmaz ki…

Kahrolası “K” kalksaydı kömürden

kalırdı kainata kocaman Ö M Ü R.

Bu yazıya yorum yapamıyorsanız
lütfen Facebook hesabınıza giriş yapınız

Benzer yazılar