Kategori: ŞİİR

Seven bir kadını olmalı bir adamın yolunu gözleyen yaşadığı sıkıntıları unutturacak sevecen ve güven veren huzurla gelmeli evine sevildiğinden emin olmalı sevgiyle kucaklanmalı gülücükler eksik olmamalı yüzünden espriden anlamalı ve neşeyi çoğaltmalı yaşama sarılmasının nedeni o olmalı küçük şeyleri büyütmemeli, kolayca affetmeli büyük hatalara ise gülmeli, hataları birlikte çözmeli.   Yokluğunda özlediği bir kadını olmalı bir adamın bir an önce kavuşmayı beklemeli gün batımı gözünde tütmeli hasreti hayali bile sevgiyle sarmalı insanı sesinde yüreğinde huzur duymalı insan nefesinin sıcaklığını özlemeli gözleri sevgiyle bakmalı ‘Sen başıma gelmiş en değerli şeysin’ der…

Devamını Oku

Çanakkale Boğazı’na bakıyorum Akşam gün batımı Kızıl bir ufuk İçim buruk Yine yalnızım Sevenim var mı? Hiç bilmiyorum Düşünemiyorum böyle bir anda Yalnızlığım çoğalıyor Devleşiyor her anımda Kendim oluyor en iyi dostum Yoldaşlığım yine kendi kendime Yalnızlığım çok koymuyor diğer zamanlarda Ama şimdi neden böyleyim Neden böyle hissediyorum Tam da böyle bir anda Beni romantik duygular kaplıyor Âşık olurum böyle zamanlarda Gözleri sevgiyle ışıldayan bir kadına Hislerimi bölüşerek şiir yazmak isterim adına Bu duygularımı hatırlıyorum belki Böyle bir anda…   Tenine dokunduğumda dünyamı değiştiren sevgileri özlüyorum Ya da gözlerinin derinliklerinde…

Devamını Oku

Sevgi nedir, bilir misin? Herkes sevdiğini söyler birisine Ben söze bakmam, öze bakarım Sevgi özlemektir, korumaktır Mutlu olmasını istemektir sevdiğinin Sevgi yüreğin kıpır kıpır atmasıdır Hayranlıkla, güven duymaktır onun yüreğine İçini görmektir sevdiğinin Sevmenin hazzını yüreğinde duymaktır Hoyratlık yoktur Acımasızca eleştiremezsin mesela Her davranışında kötü niyet aramazsın sevdiğinin O bambaşkadır, o saf ve temizdir Hinlik yoktur kafasında Sevgi, olduğu gibi kabul etmektir sevdiğini Vazgeçmektir bencillikten Özlemle beklemektir buluşacağın saatleri Gördüğün güzel bir şeyi onunla paylaşma arzusu duymaktır İçindeki coşkuyu paylaşmaktır, mutluluğunu yaşadığın bir şeyin Hüznü hafifletmektir sıcaklığına sarılarak…   Âşık…

Devamını Oku

O’na… O her zaman bir sevgi seyyahı olarak kalacak…  Karanlığın şarkısını söylüyor kuyular Ah anlamıyor kimseyi kimsesiz kalabalıklar İntihara eğilimli bir gül biçemiyle Dalgın uykulu dinleyen sesiyle Ağzında mor menekşe kahkaha Ne burada ne ötelerde Belki dünyanın en mavi penceresinde Çiçekleri var ruhumuzun bakınca anlıyorum Kendini kendin için kendinden yarat diyorum Artık ne düş ne kedili bahçeler O ilk aşk o sevilmemiş çocuk hali Ölsem unutmam Ölsek unutmayız gözlerini Bilincin dansıdır yitirilmiş benlik Ah yok mu o kimseler içinde kimsesizlik Neden bu yılgınlık Nedir gözlerinin ardında bir boşluğu yeniden büyüten…

Devamını Oku

İmarsız binaya olur vereni Betondan çimentodan çalan adamı Rüşveti helali hoş gören âdemi Başımıza getirip evliya yaptık.   Dine siyasete alet edeni Servetini sebepsiz zenginlikten olanı İtibardan tasarruf olmaz diyeni Sırça köşklerinde padişah yaptık.   Düşme muhannetin eline düşme Üzerine atılan toprağı eşme Halkın üzerinden taklalar aşma Gören gözlerine kör demesinler Üzerine yağan kara yaz demesinler.   Yazda yaprak döken fidana döndük Bahar kahrımızı çekmiyor artık Enkazda ezilen birer cesettik  Toprak ölümüzü saymıyor artık.

Devamını Oku

Bir bebek ağladı yıkıntılar arasından, Bir feryat yükseldi dışarıdan Bir umut için çırpındıkça insanlar, Yorgun, acı içinde, Düşünemez durumda, Şeytanın muktedir olduğunu bir an olsun unuttular, Sahi? Kimdi? Nasıldı? Ne menem bir şeydi bu? Yıllar, Yüzyıllar, Ve hatta binyıllar boyu adı söylenen Ama hiç görülmeyen şey, Şimdi azıcık, Birazcık Ucundan Köşesinden Ah sanki o şey Hı? Nedir, nedir? Dilin varmıyor söylemeye Biliyorum Ama kimileri Çalıştırdı saksıyı Belli ki Anladılar.

Devamını Oku

Hayatın çırağıyız Ağlarız Hem kaybolan Hem eşikten çıkan tabut Ustası iyi, ustasından iyi Kapı yontan evlatlarız.

Devamını Oku

Işık kadar yakın Yol kadar uzaksın ancak Özlemekle yorulduğum Sevmekle güçlendiğim Bir nefes ol rüzgâra Soluyayım beyaz çiçeklerde.

Devamını Oku

Bir şiir gibi yaşanmalı şu hayat, sözcükler dans etmeli mutluluktan, ya da hüzün kendini doyasıya anlatmalı herkes fark etmeli hüznün ne olduğunu öfkenin ardından gelen küçük bir tebessümü anlatmalı halletmeli her şeyi unutturmalı.   Bir resim gibi yaşanmalı hayat, renkler ışıldamalı bakanın yüreğinde mavi sarıyla dans etmeli yeşil siyahla ya da isyan etmeli beyaza tüm renkler başkaldırmalı sonrasında beyaz bile siyahla barışmalı.   Bir roman gibi yaşanmalı hayat, coşku doldurmalı yüreklere her satırı keyifle huzur veren bir hayalle okunmalı isyanlar kitabın sayfalarından taşmalı bir nefret parçalamalı sayfalarını tek tek hırçınlığı…

Devamını Oku

Bir vaka ile olmaz yaşam Savaşla erkek Töreyle kadın Ne ok ne yay Ne mermi ne gülle Hep beraber çocuk Hep beraber deli Hep beraber yaşlı Ve belki biz gibi Sevmeli Sevilmeli Yeri geldi mi Boş vermeli Ne öteki Ne beriki Gerekirse tüm değerlerin dibi. FOTOĞRAF: CEMAL DEMİRCİOĞLU    

Devamını Oku