AĞAÇLAR YAĞMURU ÇAĞIRIR
-ADANA-
Ağaçlar yağmuru çeker, betonlar belayı.
Ağaçlar azalıyor, betonlar hızla çoğalıyor.
Yağmurlar da çok azaldı.
Belalar aldı başını gidiyor.
Ağaçlar yağmuru çeker, belayı savar oysa.
En basit haliyle anlatmak istedim.
Anlaması zor değil aslında!
Denklem bu kadar basit!
Ağaçlar yağmuru çeker, betonlar belayı.
Basite indirgeyip anlatsam anlarlar mı acaba?
Anlaması kolay da anlamak istiyorlar mı acaba?
Olay anlatmaya çalıştığım kadar basit değil oysa!
İnsanlığın sonu mu geliyor yoksa?
Ağaçlar yağmuru çeker; yağmur toprağı besler, toprak ana bizi.
Yağmur berekettir, yağmur bolluktur, yağmur mutluluktur.
Mutlu olmak çok zor değildi belki de.
Ne oldu ağaçlarımıza?
Ne oldu mutluluğumuza?
Betonlar aldı başını gitti, mutluluğumuzu da çalarak tüm hızıyla
Hırsız betonlar!
Ya betona tapanlar?
Onlara sesleniyorum bu yazımla!
Topraktan geldik, toprağa gideceğiz.
Bu bir hatırlatma!
Toprak ana var ya hepimizi besleyen, kucaklayan, sarıp sarmalayan, barındıran…
Yüce gönüllü toprak ananın öyle sakin, sabırlı, gururlu, azametli, cömert olduğuna aldanma!
Öfkesi büyüktür bir o kadar da!
Verdiği gibi almasını da bilir, bunu unutma!
İnsanoğlu unutur, unutmaya programlıdır.
Ama toprak ana unutmaz!
Ağacını katlettiğini, suyunu kirlettiğini, oksijenini çaldığını bilir.
O hep yazar bir tarafa.
Hırsızları, yalancıları, hainleri sevmez.
Nankörleri asla!
Cömertçe sunduğu bunca güzelliğe, nimete, mucizeye nankörlük edenlerden intikamını alır önünde sonunda!
Toprak ana dengeyi bozanlardan hiç de hoşlanmaz.
Ağaçlar yağmuru çeker, betonlar belayı.
Bunu sık sık hatırlatmak gerek şu insanoğluna.
Reklam panolarına büyük puntolarla yazmak gerek!
Çok basit değil mi aslında?
Ağaçlar karbondioksiti alır, oksijen salar etrafına.
İnsanlar oksijensiz ve susuz yaşayamaz ki…
Bu basit gerçeği ne ara unuttu insanoğlu, Allah aşkına?
Betonlara tapanlara bu gerçeği çocukluğunda öğreten olmadı mı yoksa?
Ağaçlar hızla yok ediliyor, yağmurlar azaldı.
Ağaçlar yağmur bulutlarını çeker, bulutlar toprak anaya yağmur verir, toprak ana bize hayatı verir.
Ağaçlar varsa yaşam devam eder, gelecek nesiller yaşamını sürdürebilir, onlar için en çok yapmamız gereken ağaç dikmek olmalı.
Beton değil!
Ülkemde ve dünyada yaşanan bunca trajik olay, üretme isteğimi de yok etmişken yakın çevremde dahi tek tük kalan ağaçların katliamı bu yazıma ilham oldu.
Bir ağaç!
Tıpkı Gezi Parkı’nda olduğu gibi her şey bir ağaçla başladı, bir ağaçla bitecek sanırım.
Ağaç deyip geçme; “ağaçlar olmalı yaşamın devamı için”.
Bir şiirimde dediğim gibi:
“Ağaçlar olmalı, köklerini salmalı/ asırlar boyu;/ yaşamın devamı için./ Ağaçlar olmalı kuşlarım için.”
