ŞİİR 

ŞİİRLER OKUYORUM

Dilimde asma dalının çiğnenmiş taze yaprağı

şiirler okuyorum uzun, kısa şiirler… şairler arasında yol alıyorum

kadın şairlerde sesini buluyorum yitik dünyanın

uzanıp usulcacık, şiirlerine dokunuyorum

iki dala bağlanmış çamaşır iplerinin sevincine dalıp gitmiş çocuk gözlerim

incitmekten korkuyorum

çöp bidonlarının sesinde yüzlerce kedi

       ürküyorum

       anlamaya zaman kalmadan içine düşmüşüm dünyanın diyorum

beyaz camda kocaman bir ağız görüyorum yüzümün yarısıyla…

durmadan konuşuyor, hep konuşuyor

sanıyorum asırlardan beri orada asılı kalmış

mağrur bir duruşun kısık gözleri…

ıslıklar çıkararak konuşuyor donuk bakışları

ses rüzgâra vermiş kendini, duymuyorum

rahatlıyorum

acıyı bir ters bir düz örüyor dizeler

kaynayan çayın sesine buhar oluyorum,

bir reyhan kokusu… domates çorbasında

bir köşede kocaman açılmış gözleriyle örgümü gözlüyor kedim

ben dümdüz bir yol oluyorum

her adımda aydınlanan sokak lambalarına ışık…

ışıklara cam…

camlara dayanmış yüz…

derin bir soluk oluyorum.

Bu yazıya yorum yapamıyorsanızlütfen Facebook hesabınıza giriş yapınız
Paylaş:

Benzer yazılar