YAŞAM 

İNSANLARI SEVECEKSİN

Aşağıda, 2010 yılında yazdığım ve Son Baskı’da yayımlanan şiirimi yeniden paylaşmak geldi içimden. Sevgiye, saygıya ihtiyaç duyuyoruz şüphesiz; en çok da sevmeye, insanları sevmeye, hayvanları sevmeye, bizden farklı kültürleri ve doğayı sevmeye ihtiyacımız var. Ama içimiz burkuluyor. Çünkü toplumu zorlayan olaylar karşısında ülke çok sıkıntılı, bu stres altında ruhumuzu özgür hissedemiyoruz.

Saf sevgi için özgür ruha ihtiyacımız var. Oysa gelecek kaygılarımız nedeniyle hayatımızı çok kontrollü yaşıyoruz, çocuklarımıza karşı sorumluluklarımız var, ülkedeki durum kaygılarımızı her gün daha fazla artırıyor. Bir avuç insandan başka herkes kaybediyor, cehalet ve aptalca şartlanmışlıklar, şarlatanlıklar, yalakalıklar sinirlerimizi geriyor. Her şeye rağmen insanı en çok mutlu eden şey olan sevgiye, sevmeye ihtiyacımız var.

Evet, barış ve huzur için, özellikle kendi mutluluğumuz ve geleceğimiz için dayanışmaya ihtiyacımız var. Geliştiğimizi sandığımız 21’inci yüzyılda 7’nci yüzyılın koşullarında yaşamak isteyenler var. Onlara tavsiyem, koloni kurup diledikleri gibi yaşasınlar. Yeter ki yakamızdan düşsünler, biz onları uzaktan severiz.

* * *

Ne rengine bakacaksın ne de şekline,

Baktığında içini burkacak sefaleti

Mutlu insanlar mutlu edecek seni,

El ele daha iyiye birlikte yürüyeceksin.

İnsanları seveceksin

Konuştuğu dile bakmaksızın

İçini sızlatacak onu engelleyen baskılar,

Çektiği acıyı derinliklerinde hissedeceksin ruhunun

Elinden tutup zorluklarla savaşmayı öğreteceksin,

Yoksulluğa ve sefalete mahkûm olmamayı da.

İnsanları seveceksin

İnandığı dine bakmaksızın,

Eğiteceksin, onu aldatan yalanları göstereceksin

Ayakta durma cesareti verecek desteğin

Onun da seni sevmesi gerektiğini öğreteceksin

Birlikte ve daha güçlü olmak için

Ona zarar veren inançları onlara fark ettireceksin.

İnsanları seveceksin

Onun çocuklarını, onun kadar düşüneceksin

Bahçende açan bir çiçek gibi algılayacaksın

Sulayacaksın, şefkat vereceksin

Tehditleri birlikte göğüsleyeceksin,

Birlikte karşı çıkacaksın ezilmişliğe

Aydınlığından yararlanacak senin

Ona ışık olacaksın gerektiğinde.

İnsan olmayı seveceksin

Ama insan gibi insan

Şefkatli bakacaksın, yüreğinde bitmeyen sevgi ile

Tüketemediğin kadar çok sabrın olacak,

Tuzaklara düşmemeyi de bileceksin,

Yem olmamayı da,

Kötü niyetleri sezecek beyne sahip olacaksın

Hakkıyla yaşayacaksın şu hayatı,

Ömrünün bir anlamı olacak.

Bu yazıya yorum yapamıyorsanızlütfen Facebook hesabınıza giriş yapınız
Paylaş:

Benzer yazılar