ŞİİR 

ENTRİKACI

Ta Antik Çağ’da keşfetti kral

Korkan halk üzerindeki gücünü

İşte o zaman değişti her şey

İkiye bölündü insan

Kimi boynu bükük

Kükredi kimi

Fütursuzca yönetti kral

Ezelden beri entrikacı

İkiye bölündü toplum

Yukarıda üç-beş kişi

Onlar ev sahibi bu yeryüzünde

Diğerleri kiracı.

 

Milyonlara çıktı nüfusu kiracının

Daha sonra milyarlara uşak oldu kimisi

Kimisi köle

Kimi savaştı, köle olmak istemedi

Çoğu reddetti savaşmayı, gücünü bilemedi

Krallar ve ev sahipleri yükseldi hiç durmadan

Önce köle oldu kiracı

Asker oldu daha sonra

Savaşta öldü

Efendisi refah yaşasın diye hizmet etti

Hiç durmadan, biteviye çalıştı öldü

Başkaldırdı bu düzene, hapiste öldü

Çocuğu oldu, miras bıraktı bu düzeni

Kahrından öldü.

 

Ve yıllar geçti, başkaldırdı kiracı

Defalarca isyan etti

Kiracı bilinçlendi biraz

Kral düşündü, buna etti itiraz

Diğer ev sahipleri de düşündü elbet

Lortlar, kontlar, sultanlar

Tanrıyı koydu karşısına kölenin

Bilen yoktu o sıra, gören de olmamıştı

Sisler, bulutlar arkasında

Ayın ve güneşin ardında gözlüyor dediler

Yüreği korku doldu kölenin

Tanrı koydu dediler bu düzeni

Korku, dağları deldi

Gururu oldu, bu yeni icat

En büyük gücü oldu

İnsanları entrikayla bölenin.

 

Hayat işte böyle devam ediyor bugün

Yüzlerce, binlerce yıldır

Krallar; şah oldu, padişah oldu, emir oldu, şeyh oldu

Kaan oldu, hakan oldu

Peygamber oldu, halife oldu

Papa, kardinal oldu

Hahambaşı; Hitler oldu, Mussolini oldu, Trump oldu

Olan oldu ama hiçbir şey değişmedi

Halen “onlar” ev sahibi yeryüzünün

Sen, ben, sizler, bizler” kiracı

İzin alamadık yaşamaya

Bugünümüz hâlâ dünkü gibi

İnsan olduk olalı gün yüzü görmedik

Hikâyemiz çok derin

Hikâyemiz işte böyle acı.

Bu yazıya yorum yapamıyorsanızlütfen Facebook hesabınıza giriş yapınız
Paylaş:

Benzer yazılar