ŞİİR 

ÇAKALLARIN DANSI

Eğitime âşıktık, eğitildik hep

Kitap okuyoruz dedik, boş zamanlarımızda

Ömür boyu hobimizdi, belgesel izlemek

Sorulduğunda gururumuzdu,

belgesel izliyorum demek

 

Mış gibi yaşadık, halen de öyle yaşıyoruz,

İçimiz öfke dolu, yüreğimizde nefret taşıyoruz.

Yıllar, on yıllar geçti.

Yaşamaya zaman kalmıyor giderek

Kırk, elli, altmış derken hızla geçip gidiyor ömür.

Belgesel kanallarına dadandık

Ömrümüz böyle geçti,

Çakalların dansını izleyerek

 

Çakallar ve kurtlar dans ediyor

Sürüler halindeler, doğalarına aykırı,

Koloniler kurmuşlar,

Akın akın dağdan indiler, her biri ayrı ayrı

Köyünü terk edip kaçmakta buluyor köylü tek çareyi

Parçalıyorlar önlerine çıkan ne varsa, işe yarar her şeyi

 

Çakallar uluyor,

Çakallar!

Çakallar meydan okuyor

Vahşi, yırtıcı, sinsi duruşlarıyla güvenilmez

Kuyrukları daima kısık arka bacaklarında

Başları saldırmaya hazır ve sürüler halinde

Yıkıyor talan ediyorlar her yeri,

Kim bilir, kudurmuşlar belki de.

 

Kapatayım diyorum şu kanalları

Hangisini açsam aynı belgesel

Birkaç dağdan inme çakal, aç ve vahşi, gözleri dönmüş.

Gözleri kızıl ve hiddetli

Bağırıyorlar her gün her gece, uluyorlar bir kurt gibi

Zaman hızla geçiyor, deliriyor muyuz, neyiz?

Yıllarca uykumuz kaçtı, hep korku içindeyiz

Ne zaman girecekler evimize,

Ne zaman dayanacaklar kapımıza

Ne zaman bozacaklar huzurumuzu,

daima tetikteyiz.

 

Ne vazgeçiyoruz izlemekten,

Ne de yatıştırabiliyoruz korkumuzu

Kurtlarla iş birliği içinde yağmalanıyor şehirler

Ormanlar

Sular,

Çiftlikleri talan ediliyor,

Ahırlara, mandıralara girilmiş,

Kan kırmızı çakalların gözleri,

Kan kırmızı ağızları dişleri,

Kan kırmızı akıyor nehirler

Yorgun düşmüş köylü, bitkin yürüyor

Kaçıyor köylü

Kaçıyor kasabalı, aç ve açıkta kalanlar,

Korku içinde koşarak kaçıyor

Ortalık kan revan, dehşet dolu o anlar

 

Bu bir kaçış konvoyu

Belgesel izliyoruz,

Belgesel bu

Başka bir şey olamaz

Koptuk

Koptuk biz

Hayatımız belgesel bizim

Çakallar evimizi basacak diye gerginiz hâlâ

Hangi ara yetiştirdik biz onları?

Korku içindeydik hep, aynı kâbusu gördük bir ömür boyu.

Bu yazıya yorum yapamıyorsanızlütfen Facebook hesabınıza giriş yapınız
Paylaş:

Benzer yazılar