‘SULTAN’ FİLMİ VE ARTIK ÇOK ESKİLERDE KALAN GÜZELLİKLER
-ADANA-
1984 yılının yaz ayları… Arkadaşım Sefa (Sefa Sofuoğlu) ile birlikte, hem üniversiteyi bitirmeye çalışıyoruz hem de Alinur Abi’nin (Alinur Uğurpakkan) GENPAŞ isimli reklam ajansında takılıyoruz.
Videokasetlerin patladığı, altın çağını yaşadığı zamanlar…
Alinur Abi bir sabah geldi ajansa… Her zamanki gibi neşeli, coşkulu… “Günaydınlar… İyi çalışmalar…” faslından sonra çayını alıp karşımıza oturdu, “Gelin lan, gelin,” dedi, “dün bir video izledim… Olamaz böyle bir film! Mutlaka izlemeniz gerek. Hatta videoyu bir gün buraya getirip beraber mi izlesek ne yapsak!”…
Alinur Abi’nin o gün müthiş bir coşkuyla, heyecanla anlattığı film, ‘Sultan’dı.
‘Sultan’…
Yönetmenliğini Kartal Tibet’in üstlendiği; Türkan Şoray, Bulut Aras, Adile Naşit, Şener Şen, Erdal Özyağcılar, İlyas Salman, İhsan Yüce gibi devlerin adeta bir yıldızlar resmigeçidi yaptığı film…
Benim için bir başyapıt.
Kartal Tibet’in vefatının ardından, Youtube’dan buldum ‘Sultan’ı, biraz izledim… Bir kez daha hayran oldum.
40 yılda Türkiye’nin “her anlamda” nereden nereye geldiğini üzülerek gördüm.
Asla nostalji değil! Ancak onca yoksunluğa karşın, her şeyin samimi, doğal, naif, sevgi dolu olduğu o günleri çok özlediğimi fark ettim.
Üstelik bu öyle bir özlem ki… Hani çok sevdiğiniz bir yakınınızı kaybedersiniz ve hiç bitmeyen bir özlemle hatırlarsınız ya en güzel anlarınızı, en mutlu zamanlarınızı… Her hatırladığınızda da yüreğinizin en dibinde bir sızı hisseder, o yakınınızı bir daha asla göremeyeceğinizi bilerek kahrolursunuz… İşte, öyle bir özlem.
O doğal, naif, içten, sevgi dolu hayatımız çoktan mazi oldu.
‘Sultan’ ve onun gibi filmler, o sevgi dolu günlerin belgeseli, albümlerdeki sararmış fotoğrafları gibi…
Kartal Tibet’in vefatının ardından, albümdeki o sararmış fotoğraflara baktım, o güzel günleri hatırladım.
Çocukluğumuzun efsane kahramanı ‘Karaoğlan’ı, ‘Tarkan’ı, sonrasının efsane yönetmeni Kartal Tibet’i bu duygularla uğurluyor, tüm sevenlerine başsağlığı diliyorum.
Işıklar içinde uyusun.
