SOSYAL MEDYA ZAMANI KISALTIYOR MU?
-ADANA-
Toplanın! Zaman konusundaki çok büyük keşfimi anlatıyorum!
Yürüyen merdivenlerden koşa koşa indim, perona girdim, ortalık metronun “dıııt dıııt dıııt” diye öten kapılarının kapanma sesi ile çınlıyordu; “Tüh,” dedim, “birkaç saniye ile kaçırdım!”
Böyle az farkla otobüsü, metroyu, vapuru kaçırdığımda zaman sanki yavaşlar da yavaşlar, yeni sefere kadar geçen süre bana yüz milyon saat gibi gelir, geçmek bilmez!
Perona geldiğimde metroyu kaçırmış olayım, hiç sorun değil ama kapıların benim önümde kapanması, birkaç adım ilerideki, uzansam tutabileceğim bir şeyin avuçlarımdan uçup gitmesi gibi durumlar beni sinir eder!
Bu durumu çok yaşadığım için zaman içinde kendimce bir taktik geliştirdim tabii ki.
Böyle zamanlarda Albert Einstein’ın “Görelilik Teorisi” imdadıma yetişiyor.
Nasıl mı?
Hani, Einstein’ın, Görelilik Teorisi’ni anlatırken söylediği bir söz var ya – gerçekten böyle bir söz var mı, yoksa şehir efsanesi mi, bilinmez:
“Elini sıcak bir sobanın üstüne koy, bir dakika dursun, sana bir saat gibi gelir. Güzel bir kızla bir saat otur, sana bir dakika gibi gelir. İşte görelilik budur.”
Ben de böyle durumlarda hemen cep telefonumu çıkarıyorum, Twitter’ı ya da Instagram’ı açıp ekranı kaydırmaya başlıyorum… Daha birkaç kaydırma bile yapmadan 7-8 dakika anında geçiveriyor, metro vagonları tünelin ucunda görünüyor!
Son anda kaçırdığım metrolar, otobüsler, vapurlar ya da rötar yapan uçaklar sayesinde sosyal medyanın zamanı kısalttığını keşfettim.
Çok eğlenceli, değil mi?
Cep telefonundaki bir sosyal medya uygulaması çok uzun süreleri birkaç dakikaya indirebiliyor!
İşin şakası bir yana da… Böyle durumlarda, sosyal medyanın hayatımızdan ne kadar çok zaman çaldığını fark ediyor, üzülüyorum; hatta korkuyorum!
Hepi topu 24 saat olan bir günün, böyle bir savurganlıkla harcanmasının çok büyük bir sorumsuzluk olduğunu düşünüyorum. Hele de hiçbir şey için yeterli zaman bulamamaktan yakındığımız, her saniyenin, her dakikanın çok değerli olduğu günümüzde harcanan bu zamanlara acıyorum!
Dijital bağımlılık günümüzün ve yarının en büyük sorunlarından biri! Üstelik zengin-fakir, çocuk-yetişkin, kadın-erkek, eğitimli-eğitimsiz demeden herkes bu bağımlılığın hedefinde!
30-40 yıl önce hemen her yerde reklamları yapılan, insanların hemen her yerde serbestçe ve büyük bir keyifle içtiği sigaranın bugün neredeyse tamamen yasaklanmaya çalışıldığını gördükçe “Acaba,” diyorum, “bir gün gelecek sosyal medya, oyunlar ve benzer uygulamaların kullanımına da sınırlama gelecek ya da bu uygulamalar tamamen yasaklanacak mı?”
Ne dersiniz, olabilir mi?
