“LAZIM” DEMEYİ BIRAKMAK LAZIM
-ADANA-
Siz de sık sık ya da zaman zaman “Bir şey yapmak lazım” diyenlerden misiniz?
“Lazım” söylemi son zamanlarda çok dikkatimi çekmeye başladı. “Yapmak lazım”… “Gitmek lazım”… “İlgilenmek lazım”… “Görmek lazım”… Vesaire… Algıda seçicilik midir bilmiyorum, hemen her sohbette “Lazım” ifadesini duyar duymaz o yöne bakıyor, kulak kabartıyor, dikkat kesiliyorum!
Örneğin, bir şirket toplantısında birisi “Falanca üründe son aylarda pazar payımız büyük oranda düştü,” diyor, diğeri hemen “Önlem almak lazım,” diyor; ama ne o toplantıda ne de sonrasında devamı geliyor. Alınacak önlemler, bu önlemlerin nasıl ve ne zaman alınacağı, bu işte kimlerin görevli olacağı gibi konular hiç konuşulmuyor.
Benzer şekilde bir aile sohbetinde, çocuğun okul durumu konuşuluyor; anne, “Öğretmeni matematikte geri kaldığını, sınavlarda yeterli başarıyı gösteremediğini söylüyor,” diyor, baba, “Lise sınavları da var bu yıl, dikkat etmek lazım,” diye cevap veriyor. Okul, dersler, çocuk, ders çalışma, sınavlar bir süre daha konuşuluyor; ancak bu sorunun çözümü için ebeveynin, okulun, çocuğun neyi nasıl yapacağı konuşulmuyor.
Örnekler çoğaltılabilir.
Günlük hayatta sıkça duyduğumuz “Yapmak lazım”, “Gitmek lazım”, “İlgilenmek lazım” gibi ifadeler, çoğu zaman harekete geçmeyen, niyette kalan söylemlerden öteye gitmiyor maalesef. Bu tür söylemler, aslında sorumluluğu ve iradeyi üzerimizden atmanın bir yolu gibi duruyor. İyi niyetle başlayan bu düşünceler, sonunda somut bir adım atmadan belirsizlikler içinde kaybolup gidiyor.
“Lazım” dediğimizde bir görev bilinci varmış gibi görünse de altında bir belirsizlik ve erteleme yatıyor sanki. “Yapmak lazım” diyoruz; ama ne zaman yapılacağı, nasıl yapılacağı ya da kimin yapacağı belirsiz kalıyor. İfade edilen niyet, ne yazık ki bu haliyle hiçbir zaman gerçek bir hedefe dönüşmüyor. Hele de sürekli olarak bu tür ifadelerle yaşamayı alışkanlık haline getirdiysek kendimizi bu döngüye hapsediyoruz ve her şey bir “gereklilik” düzeyinde kalıyor; fakat eyleme dönüşmüyor.
Bir süre sonra da bu durum, harekete geçme alışkanlığımızı da köreltebiliyor, “Yapmak lazım” demek yeterli gelmeye başlıyor ve harekete geçme zorunluluğunu hissetmemeye başlıyoruz.
Oysa birtakım sorunları görmek, o sorunları çözmek için bir şeyler yapmak gerekliliğinin farkında olmak, bunları dile getirip söylemek yetmiyor ne yazık ki!
Plan yapmak, harekete geçmek ve sonuç almak şart…
Net bir niyet, hedef ve kararlılık olmadan “Yapmak lazım” demek yerine, kararlı bir şekilde “Şunu şunu şunu yapıyorum,” demenin daha doğru ve işe yarayan bir söylem olduğunu; “Lazım” gibi pasif söylemlerin yerine somut hedefler koymanın, sorumluluk almanın, olası sorunları göğüsleme iradesini göstermenin ve harekete geçmenin mevzuun kilit noktası olduğunu düşünüyorum.
Yazının başlığına yazdığım gibi, “lazım demeyi bırakmak lazım”.
Vesselam.
