BİR GÖKYÜZÜ HİKÂYESİ
-ADANA-
“Tek bir çiçeği anlayabilsek kendimizin ve dünyanın ne olduğunu bilebileceğiz..” – Alfred Lord Tennyson
Hiç olmayacağımı düşündüğüm bir yerde, bu yaşıma kadar baktığım gökyüzünde dikkatimi çekmişti üç sıra yıldız: Orion’un Kuşağı..
Peş peşe.. Aynı düzlemde.. Ben buradayım dercesine, düzende..
Aylardan ekimdi belki kasım.. Önemli de değildi aslında.. Yıllardır baktığım gökyüzünde karşıma çıkacak zamanı beklemişlerdi belli ki..
Ki o gece yüreğim kapkaraydı..
Gecenin kendinden bile daha kara..
Bir sigara yaktım..
Uzunca baktım o üç sıra yıldıza..
Bir nedenleri vardı onların da.. Boşuna gelmiş olamazlardı, boşuna çıkmadılar karşıma da..
İçim kömürden bile karaydı..
Ve içime çektiğim sigaranın dumanı bile istemiyordu içimi..
İlk nefeste söndürdüm..
Derin bir nefes aldım..
Akdeniz’in o tuzlu kokusu burnumda.. Tertemiz bir hava..
Bir nedenim var dedim, boşuna değilimdir..
Hiç yoktan yere fırlatılmamışımdır dünyaya..
Bir “neden”imdir..
*
İnsanın hayatına objektif bakabilmesi önemliymiş..
Kendinden çıkıp kendine bakabilmesi büyük meziyet..
Yaş aldıkça terbiye ettiğin dilin, bakışın, düşüncelerin.. Seni sen yapma yolunda ışıkmış..
Yaşadığın her şeyin bir nedeninin olduğunu anlayabilmek, senin doğru yollarda yürümene nedenmiş..
Olmayı hayal bile etmeyeceğim yerde öğrendim gökyüzüne bakmayı.. Orda öğrendim Orion’u.. Yıldızların tek tek adlarını..
Olmayı hiç istemediğim yerde, yıllarca betonların ardında kalan gün doğumuna şahit oldum günlerce..
Meğer ne çok kalmışız kalabalıklar içinde..
Yığınlar arasında aldığımızı sandığımız nefesin bizi boğduğunu fark edememişiz..
İnsan bir gökyüzüne bir de kendi içine baktığında fark ediyormuş varlığını..
Tuhaf değil mi?..
Olmayı ummadığım yerde anladım bunu..
Şimdi o yerden uzakta, göremediğim gün doğumlarında yaş almaya devam ediyorum..
Hatırımda kalan manzaranın hayaliyle geçiriyorum zamanları..
Gökyüzüne kaldırıyorum başımı..
Orion bütün ihtişamıyla yerinde.. Aynı düzlemde..
Gülümsüyorum istemsizce..
*
Bir yıldız mı yaptı bunu diyebilirsiniz, mümkün..
Deyin hatta..
Lakin önce bir gökyüzünde arasın gözleriniz Orion’un Kemeri’ni..
O günün sabahına şahit olun bir.. Kamaşsın gözleriniz..
Bir de derin nefes alın..
Her şey sorularla başlıyor..
Cevaplar içinizde..
Bakın içinize..
Nedensiniz kendinize..
Tavsiyedir, dinlenir: Hauser – Caruso (Dinlemek için tıklayınız.)
