SERABİ DİZELER – 4
-ADANA-
Yaşı yok öğrenmenin dedi
Yaşı yok yaşamanın dedim
Yaşı yok ölmenin dedi
Susulası bir yerdi
Sevda olmaya seda hiç dedim
Sessizliğin sesinde ürperdi içim.
Bir kelebeğin kanadıyla savruldu kokun
Ten toprağın nemini aldı
Dalgalandı işte
Dalgalandı durulmayan
Suya ateş
Ruha bulut oldu.
Yaprak da döker, insan da
İnsanca ola sonbahar
Ve denkti her kuşun
Emekçi, adil kanadı
Bir doğdum ilkbahar
Bir öldüm lâ mekân.
FOTOĞRAF: CEMAL DEMİRCİOĞLU
Bu yazıya yorum yapamıyorsanızlütfen Facebook hesabınıza giriş yapınız
