Kategori: POLİTİKA

6 Şubat depremleri sonrası hepimiz büyük şok ve kayıplar yaşadık. Kış koşullarında bir tarafta kaybettiğimiz canlar, diğer tarafta yıkılan binalar ve durumu daha da vahimleştiren koordinasyonsuzluk derken hepimiz elimizden gelenin en iyisini yaparak bir uçtan destek olmaya çalıştık. 14 Mayıs’ta seçimlerinin yapılacağının açıklanmasıyla, durum daha bir acımasızlaştı. Depremzedeler ve yapılan, yapıldığı iddia edilen, yapıldığı söylenen ama yapılmadığı ortaya çıkan destekler tam anlamıyla siyasi bir şova dönerken hükümet apar topar inşaata başladı. Öyle ki; sanki bu deprem çok önceden bekleniyor, biliniyor ve planları da hazırlanmış gibiydi! Elbette büyük çoğunluk, evlerin, hemen…

1980’lerin sonlarında, 90’ların başlarında sayıları hayli azalmıştı ama yine de sağda solda görürdük ceketinin yan cebinde gazete taşıyan insanları. Vardiya çıkışında işçiler, mesaiden sonra memurlar, otobüs duraklarında ya da bir sigara içimi oturulan parklarda, ceket ceplerinde gazeteyle ne güzel görünürlerdi. Önce ikiye, sonra dörde, sonra sekize katlanmış o gazeteler ne güzel kokardı ayazdan çıkıp sıcak odalara girdiklerinde. * * * Bendeniz 1997 yılında gazeteciliğe adım attığımda, ceket ceplerinden çıkmıştı gazete. 2000’lere doğru gidiyorduk ve kimse pek de heves etmiyordu gazetelere. Video, özel televizyon, özel radyo, çanak anten, CD, VCD, DVD…

“Kılıçdaroğlu’nun çok beğenilen videosu Las Vegas’ta dev ekranlarda gösterildi” haberi tam bir “trolleme operasyonu”ydu. “Veritas Analytics” adlı bir hesap, bu operasyonu üstlendi. Cumhurbaşkanı adayı Kemal Kılıçdaroğlu’nun 2019’da Çubuk’ta uğradığı saldırı sonrasında sığındığı evde yemek yerken tabağın etli kısmını çocuğa çevirdiği görüntü gerçekti. Bu görüntüyü alıp Las Vegas’taki bir otelin önündeki reklam panosuna yerleştirmiş, Mert Sezer Sarı diye hayali bir isimle e-posta kutularına ve WhatsApp gruplarına göndermişlerdi. ABC, Cumhuriyet, Halk TV, Karar, Kronos, Medyascope, Kısa Dalga, T24, Oda TV, Yeniçağ ve Yurt yayınlarının aralarında olduğu onlarca haber sitesi de gerçek sanıp…

Eski model, tuş takımlı telefonun zil sesi duyuldu otobüsün arka koltuğunda. 1990’ların sonlarındaki telefon reklamlarını izler gibi olduk bir an. Başına eşarp bağlamış, gözlüklü, yaşlı kadın eşarbını sıyırıp kulağına götürdü telefonu: – Alo… … – Sakine, sen misin? … – Yok, guzum, daha yok. Bulamadık. … – Oraya baktık işte. Bir artı bir dedi ama tek bir oda. Başka şey yok. Tek oda he… 5 milyon dedi aylık. O da diyor depremzedesiniz diye 5 milyon ha. Yoksa daha yüksek diyor. … – Ne biliyim… * Telefon açan kişinin adının Sakine…

Evlerimiz, iş yerlerimiz başımıza yıkılmasa, şehirlerimiz yerle bir olmasa, yıllarca emek verip yaptığımız köprülerimiz, yollarımız, limanlarımız, barajlarımız, havalimanlarımız yıkılmasa deprem o kadar da kötü bir şey değil. Dünyanın varoluşunun bir gerçeği, bir gereği. * Evlerimizi, iş yerlerimizi su basmasa, şehirlerimiz su altında kalmasa, alt geçitlerde çamurlu su içinde kalıp boğulmasak sel de o kadar kötü bir şey değil aslında. O da dünyanın varoluşunun bir gerçeği, bir gereği. * Faylar kırılacak… Sular akacak… Bizim asker arkadaşı Manisalı Savaş’ın dediği gibi: “Bunlar olcek. Yapcak bişi yok!” * Dünyanın varoluş serüveninde tesadüf ettiğimiz…

CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu’nun cumhurbaşkanı adaylığı süreci, partili taraftarların medyadan beklentisini belirginleştirdi. İyi Parti Genel Başkanı Akşener’in masadan kalkmasından dönüşüne kadar geçen sürede kulis bilgisi yazanlara, eksikliklere, yanlışlara dikkat çeken gazetecilere çemkirenler, onları susturmaya çalışanlar oldu. Ağır suçlamalar da yöneltti kimileri. Gazetecilik, Zafer Arapkirli’nin de yazdığı gibi, “birilerini üzmemek, gücendirmemek için değil, kamuoyunu bilgilendirmek amacıyla” yapılır. Gazeteci siyasileri yönlendirmeye çalışmaz, onlar adına düşünmez ya da kaygılanmaz ama gerektiğinde üzmekten de çekinmez. Evet, iktidar medyası yıllardır AKP’nin başarısını dert edindi; hatalarını örtüp eksiklerini tamamlamayı görev bildi. Ne yazık ki, gazetecilikle bağdaşmayan…