Kategori: POLİTİKA

Muhalif medya da en az muhalif seçmen kadar derin bir hayal kırıklığı içinde. Gazetecilerin de kimi seçmenler gibi farklı uçlara savrulmasına, ölçüsüz tepkiler göstermesine tanık oluyoruz. Fatih Portakal bu yüzden eleştirilerin odağında… Sözcü TV ekranından CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu’na yönelik sözleri de çok ağırdı. Eleştiriden çok hakaret içeren, suçlayan sözlerdi. Portakal, hiç kimseye karşı kullanılmaması gereken ağır sözcükleri telaffuz etmekle kalmıyor; Kılıçdaroğlu’nun genel başkanlıktan uzaklaştırılması için mücadele edeceğinden bahsediyordu. Bir parti genel başkanının istifası için mücadele etmek bir gazetecinin görevi olmasa gerek. Gazetecilik sınırlarını aşmış, bir partili gibi davranmış oldu.…

İnsan karşı olduğu her şeyi yapmaya programlıdır aslında. Kabul etse de etmese de… Birilerini eleştirirken kendisini de tartmalı ki savunduğu mücadelenin hakkını verebilsin. Ama gel gelelim, Türkiye’de, karşı olunan durumların hepsinde, yanlışı uygulayandan daha gerçekçi yanlışlara imza atar oldu bazıları. Bunu mevcut iktidar karşısında girdiği her seçimi kaybedenlerin yapıyor olması, muhalefet anlayışını sorgulatmaz da ne yapar? Ekmeğe yağ sür babam sür! Bir siyasetçinin iyi karaktere sahip olması kimine göre partinin başında kalması için sebep olabilirken kimine göre ise yenilgiye yenilgi eklenmesi demektir. “Yedirtmeyiz”, “Dedemiz ile devam” gibi cümleler sadece Türkiye’nin…

AKP medyası, hükümet medyası, yandaş medya işi gücü bıraktı CHP içindeki tartışmalara odaklandı. Gündem hep CHP… Gündem hep Kılıçdar. Gitsin mi, kalsın mı? * Yıllardır CHP’nin kapısından geçmemiş, CHP mitinglerini yedi kat yabancının düğününe gelmiş gelinlik kız gibi uzaktan, ağız burun bükerek izlemiş ne kadar gazeteci varsa hepsi başımıza CHP uzmanı oldu. Gitsin mi, kalsın mı? * Öbür yanda ekmeğin 10 lira olması gündemde, et almış başını gitmiş, kiralar uçmuş, millet kiralık ev bulamıyor, ev bulabilen kirayı ödeyemiyor, bankalar sicili düzgün iş insanına bile kredi açmıyor, asgari ücret artık sadece…

Agatha Christie’nin enfes polisiye romandır. Birkaç defa filme de alınmıştır. Özgün adı ‘Murder On The Orient Express’. Dilimize ‘Doğu Ekspresinde Cinayet’ olarak çevrildi ama ben “Doğu” kelimesi yerine “Şark” kelimesini kullanacağım. Bu not burada dursun, geleceğiz. * * * Kitabın ya da filmin konusunu bilmeyen var mıdır? Trende bir cinayet işlenir. Dedektif trendeki yolcuları sorgulamaya başlar. Katil kimdir? Soruşturma derinleştikçe şüpheli sayısı artar. Üstelik herkes sanki cinayetin aydınlanmasını istemiyormuş gibidir. Şüpheli ifadeler… Kaçamak ikrarlar… Çelişkiler… Gizleme çabaları… Derken dedektif ipuçlarını bulur. İpuçları üzerinden ilerler ve cinayeti çözer. Kimdir katil? Romanı…

Oh çeke çeke gittiler… Biri fırsatçılara göz açtırmadığını düşündüğü için oh çekti… Diğeri ekonominin yükünü teslim ettiği için oh çekti… Vatandaşa ise “Sen azıcık daha ‘Af’ de” mi dendi? Seçimler de bittiğine göre işin oh’u, of’u, af’ı bir kenara bırakıp yeni ekonomi yol haritasını işleme almalı. Dünyanın gözü bizdeyken atılacak adımlarla zamanında Türkiye’ye karşı böbürlenen ülkelere de ufak bir ayar verilebilir. Yeni kabine aslında bunu da gösteriyor bize. Ama her şeyden önce ekonomi! Enflasyon, alım gücü ve ‘Şimşek’ etkisi… Eskiye dönüş kazandırabilirse “Ne varsa eskilerde var” deriz biz de göğsümüzü…

Zafer Partisi Genel Başkanı Ümit Özdağ, Cumhurbaşkanlığı seçim sonuçları için yaptığı değerlendirmede “Pirus Zaferi” benzetmesi kullandı. Daha sonra bu ifade farklı mecralarda tartışılmaya başlandı. Peki, nedir bu Pirus Zaferi? Bunu anlamak için zamanı biraz geriye, M.Ö. 280 yılına almamız gerek. “Pirus Zaferi” ifadesi, “yıkıcı büyüklükte kayıplar pahasına kazanılan zaferler” için kullanılıyor aslında. Kazanılan zaferin verilen kayıplardan sonra anlamsız hale gelmesini ifade ediyor. Bu deyim, M.Ö. 280-279 yıllarında Roma Cumhuriyeti’ne karşı savaşan Makedonyalı Kral Pirus’un yaşadığı olaylara dayanıyor. Pirus, Yunanistan’ın kuzeyindeki Epirus Krallığı’nın hükümdarıydı. Büyük İskender’in akrabası olan Pirus, onun gibi…

Biz, her eğitim seviyesi grubuna mensup bireyler olarak çok yüzeysel düşünen bir toplumuz, bunun sebebi analitik düşünmeyi destekleyici bir eğitim sistemimizin olmamasıdır. Bu koşullarda eğitilmiş bir toplumda sadece eğitim kurumlarında değil, analitik düşünme yeteneği kazanmış ebeveynler olarak aile içinde de sorgulayıcı, merak eden, araştıran, doğruyu bulmaya yönelen bir yapının olması sağlanabilir. Analitik düşünme; kısaca bir olguyu analiz etme becerisidir. Şüpheciliği barındırır, şüphe etmeyen analiz yapma gereksinimi duymaz. Sorunları çözme becerisi geliştirir. Amerikan filmlerindeki ders sahnelerinde öğretmen ile öğrenci arasında interaktif tartışmanın bulunduğu dikkatinizi çekmiştir. İster edebiyat, ister tarih, isterse fen…