Kategori: KÜLTÜR-SANAT

1984 yılının yaz ayları… Arkadaşım Sefa (Sefa Sofuoğlu) ile birlikte, hem üniversiteyi bitirmeye çalışıyoruz hem de Alinur Abi’nin (Alinur Uğurpakkan) GENPAŞ isimli reklam ajansında takılıyoruz. Videokasetlerin patladığı, altın çağını yaşadığı zamanlar… Alinur Abi bir sabah geldi ajansa… Her zamanki gibi neşeli, coşkulu… “Günaydınlar… İyi çalışmalar…” faslından sonra çayını alıp karşımıza oturdu, “Gelin lan, gelin,” dedi, “dün bir video izledim… Olamaz böyle bir film! Mutlaka izlemeniz gerek. Hatta videoyu bir gün buraya getirip beraber mi izlesek ne yapsak!”… Alinur Abi’nin o gün müthiş bir coşkuyla, heyecanla anlattığı film, ‘Sultan’dı. ‘Sultan’… Yönetmenliğini…

Devamını Oku

Henüz özel kanalların yayına başlamadığı TRT’li yıllar… 7 Ocak 1989’da TRT 1 kanalı ile girdi evlerimize. ‘Bizimkiler’, apartman sakinlerinin komik yaşamları üzerine kurulu bir aile dizisiydi. Öyle çok sevildi ki, tam 15 sezon boyunca kesintisiz, bizi ekranlara bağladı. Türk televizyon tarihinin en uzun soluklu dizilerinden biriydi. Her bir karakter, replikleriyle hafızamızın bir köşesinde nasıl da yerini almıştı! “Buyruuuun!” – Kapıcı Cafer (Ercan Yazgan) “Şimdi tutuyorum zaptı” – Huysuz ve cimri apartman yöneticisi Sabri Bey (Mehmet Akan) “Cıvık bacım cıvık, affedersin” – Çaycı Abbas (Hikmet Karagöz) “Vatandaşa cart curt yok” –…

Devamını Oku

20’nci yüzyıl başlarında Çukurovalı Sadi’ye âşık olan Muhittin Paşa’nın kızı Ruhiye Hanım, ‘Aman Adanalı’ (Adana’nın Yolları Taştan/Taşlık) türküsünün notaya alınıp yaygın hale gelmesine vesile olan kişidir. Adanalı Sadi Bey, eğitim için İstanbul’a gider. İstanbul’da kendine özgü Çukurova şivesiyle, biraz da yakışıklılığının verdiği çapkınlığıyla tanınır. Devrin meşhur simalarından Feshane Nazırı Muhittin Paşa’nın büyük kızı Ruhiye ile karşılaşmıştır. Ruhiye, henüz 14’ündedir. İstanbul’un yüksek bir ailesine mensup olduğu için de devrin geleneklerine göre mürebbiyelerle eğitilmektedir. Özel öğretmenlerden yabancı dil dersleri almakta ve kendine müzik öğretilmektedir. Ruhiye Hanım, günün birinde Feriköy’deki köşklerinin civarında, Adanalı…

Devamını Oku

“Mitler, hayal gücü onları canlı tutsun diye vardır.” – Albert Camus Mitoloji, tarihin ve insanlığın derin köklerinden çıkıp günümüze kadar uzanmayı başarmış evrensel bir dokudur. İçinde barındırdığı hikâyeler, mitolojinin hamurunda yoğurulan karakterler ve mitsel dokular sanatın neredeyse hemen hemen her kolunda kendisine yer bulmayı başarmıştır. İnsanı bir yerlerden alıp asla hayal edemeyeceği yerlere götüren bu sıra dışı keşiflere hangi insan kayıtsız kalabilir ki? TEMEL MİTOLOJİ ÜRÜNLERİ Mitler, doğa güçlerini ve farklı yaratıkları vurgulayan ve onları tüm yönleriyle betimleyen yarı dinsel yarı sosyal öykülerdir. Mitin, hem varlıksal hem de öyküsel bir…

Devamını Oku

“Kim olduğunu asla unutma. Çünkü diğer insanlar bunu unutmayacak, kimliğini bir zırh gibi üzerinde taşı. Böylelikle kimse bunu sana zarar vermek için kullanamayacak!” – Tyrion Lannister Zaman hafıza için en büyük düşmanlardan biridir. Zamanın iyileştirici yanının olduğu su götürmez bir gerçek olsa da fazla zaman adeta bir zehirdir. Güzel bir anıyı, güzel bir olayı unutturabilecek bir zehir… Bazı kitaplar, bazı karakterler ve bazı yapımlar vardır ki zamana ve onun acımasız zehrine direnirler ve ilk günkü halleriyle ayakta kalırlar. İşte, ‘Game of Thrones’ de hem kitap serisi hem de 9 yıl…

Devamını Oku

İnsanlık tarihini değiştiren en önemli buluşlardan birisi de matbaadır. Her ne kadar bizler matbaayı bulan kişi olarak Gutenberg ismini ezberlemiş olsak da, tarihte ilk matbaacılık tekniklerinin Çinliler tarafından kullanıldığı bilinmektedir. Çinlilerin insanlık tarihine 4 önemli buluş kazandırdığı söylenir. Bunlardan en önemlisi ve ilki kâğıttır. Diğerleri ise baskı makinesini geliştirmeleri, pusulayı ve barutu bulmalarıdır. M.S. 48-118 yılları arasında kâğıdı bulan Çinlilerin matbaayı da geliştirmiş olmaları normal karşılanabilir. Pek çok kaynağa göre 593 yılında Çinliler matbaa makinesini kullanmışlardır. Çinliler ilk matbaada ağaç oyma tekniği kullanmışlar, yine ilk basılı gazeteyi Çinliler çıkarmışlardır. Yıllar…

Devamını Oku

Timur Selçuk’un vefat haberini alınca, 80’li yıllarda deli gibi Timur Selçuk dinlediğimiz günler geldi aklıma. “Ayrılanlar İçin”… “İspanyol Meyhanesi”… “Beni Kör Kuyularda Merdivensiz Bıraktın”… “Ekonomi Tıkırında”… “Beyaz Güvercin”… Ve başkaları… * O zamanlardan bir anımı anlatayım: 1986 ya da 87 yılıydı sanırım. Haftada birkaç gün, iş çıkışında İnci Oteli’ne gidiyoruz akşamları. Piyanoda Ömür Yalçınkaya (Deli Ömür), kemanda Özcan Üstat harikalar yaratıyorlar. Genellikle şarkı istemiyoruz, ne çalarlarsa dinliyoruz; ama kalkmaya yakın Ömür’e göz atıp, “Üstat be,” diyoruz, “şu bizim ‘Ayrılanlar İçin’i çalar mısınız?”… Sağ olsunlar kırmıyorlar bizi, Timur Selçuk’un o efsane…

Devamını Oku