KUL KURTULUŞU KAÇIRTMAMALI KENDİNDEN
Soma’nın acısına K’lı şiir… Kömür karası karanlıkta, kıyamet koptu kopacaktı. Korku, kuytulardan kalkıp kulakları kanatırcasına kusuyordu kinini. Kimsesiz kalmak, kendini kaybedene kadar koşturmak… Kara kutusu karanlığın kör köşede kayıttaydı. Kurtuluş, kurutuluşa kayıyordu. Kömür kayaları kafayla kazılmaz ki… Kahrolası “K” kalksaydı kömürden kalırdı kainata kocaman Ö M Ü R.
Devamını Oku