ŞİİR 

GECE

Gece sonuna kadar gece Orospuların eve yorgun döndüğü Yanıldığımız o bilmece Onlar ve ben O gece geçtik hüzün duvarını Kuş kokar orospuların kasıkları Hüzün bir kurşunu geçerdi Koca Fırat deşti bağrımı Bir endişe sarmış tedirgin tellerde Çocuklar için doğmamış anacıkları Karanlık bu çevirebilirsin her dile Ne kadar da uzakmış ellerim Eriyen ömrümle birlikte İnsanlar Canım insanlar Sevmek demek direnmektir Sevmek gülmektir Ağlamaktır anlaşmaktır Sevmek demek Birlikte büyümektir Bize tanrıyı anlattılar Tanrı bizi bilmez Bizi hiç tanrıya mı anlattılar Yüzünü eğme yavrum Beni uğurla Kent kırgını Sevda kuşanığıyım Kapıları kapama

Devamını Oku
EDEBİYAT 

NÂZIM HİKMET’İN ŞİİRE İHANETİ

Güneş doğsa bile bazısı karanlıkta kalır, gözleri aydınlıktır da zihin zifiri karanlıktır. Sevgili dostum Utku Özbay aracılığı ile bir yazı okudum ve anladım ki biz toplum olarak hâlâ bilim ve kalem namusunu edinememişiz. Bir şeyi ele alırken şoven ve dinsel duygularımızla hareket ediyoruz. Tarafsız ve salt olarak ele alma yetisini edinememişiz. Bu adını bile anmaktan ar ettiğim yazı, ‘Türkiye Yazarlar Birliği’ diye bir yerde yayınlanmış, ilk kez duydum ve duymamaktan da yeis duymadım. Yazının ismi “Nâzım’ı Moskova’da Anmak”… Nâzım’ın mezarı başında anılması zatı rahatsız etmiş. Bu durum üzerine Nâzım’ın şiire…

Devamını Oku