ACI NİNNİ
-MERSİN-
Bugün canım sıkkın…
Bir şiir söyleyip bitireceğim yazıyı.
Buraların dağlarında geçtiği rivayet olunan bir efsane vardır. ‘Boş Beşik’ derler, bir acı efsane.
Hani kısır bir kadın vardır.
Bir gün bir oğlan doğurur.
Murat derler adına.
Bir göç yolunda, bebeği beşiğe, beşiği deveye çatmış yürürken gelin, bir kartal gelir, kapar bebeyi.
Öldürür.
Toros dağlarında geçtiği rivayet olunan bu efsanenin türküsü Artvin taraflarında söylenir nedense:
“Uyu benim küçücüğüm/ ninni de ninni…”
*
Yörük kızı Müslüme.
Boynunda bir dizi mavi boncuk.
Boncukların ortasında bir nazarlık…
Kolunda bir dizi boncuk…
El örgüsü hırka giydirmişler.
Soğuktur, sarmışlar başını.
Sarı saçlarından bir tutam dökülmüş alnına…
Günlerdir bu fotoğrafına baktım Müslüme’nin.
‘Boş Beşik’ türküsünden bir dize, kesip durdu yüreğimi:
“Kuzgunlar bebek üleşir/ ninni, benim küçücüğüm/ ninni de ninni…”
*
Önceki gün Müslüme’den acı haber geldi.
Kuş kadar bedenini cansız bulmuşlar bir tepede.
‘Boş Beşik’ türküsünden bir kıta daha kesti yüreğimi:
“Pek mi değdi, a kuzum/ bebek, oy oy oy/ kara kuşun sayaları/ ninni de ninni…”
Bugün canım sıkkın…
Bir şiir söyleyip bitireceğim yazıyı:
“Emanet verdik yavruyu, saklarsın diye/ durmadın sözünde, kaçırdın, dağlar/ on gün sakladın da sonra soldurdun/ el kadar bebeydi, öldürdün, dağlar. // Yörük kızıydı, Müslüme adı/ çekikti gözleri, saçları sarı/ Azrail ar eder, almazdı canı/ el kadar bebeydi, öldürdün, dağlar.”
